Szanowni Państwo

Szkoła Podstwowa 

 w Brześcach

od 1 września 2012 roku nosi imię Orła Białego

Uroczystość  nadania imienia   odbyła się

10 listopada 2012 roku.

 

 

SPONSORZY UROCZYSTOŚCI NADANIA IMIENIA "ORŁA BIAŁEGO"

SZKOLE PODSTAWOWEJ I GIMNAZJUM W BRZEŚCACH

 

Wspólnota Gruntowa wsi Brześce

Mieszkańcy wsi Brześce

Rada Rodziców

Hurtownia "BB" Góra Kalwaria

Bank BGŻ w Górze Kalwarii

A-Pro Kwiatkowscy, Góra Kalwaria

Mondi Solec

Mazovia Bank Spółdzielczy

Robert Kowalczyk KOW-BUD

Uczniowie klasy III Gimnazjum, AD 2012/2013

Rodzice i uczniowie klasy I S. P., AD 2011/2012

Sandra Kachler z Rodzicami, Wólka Dworska

Państwo Klaudia, Anna, Marek Kowalewczany

Państwo A. G. B. D. Pałyska 2012

Pan Paweł Jarosław Okoń

A.R. Skład Sławomir Rybarczyk

Pani Kamila Bogucka

Państwo Katarzyna i Zbigniew Hliwa

 

                                                                                              Serdecznie dziękujemy

                                                                                                Społeczność Szkolna

 

 

 

 

Historia Orła Białego

 

Gorąco zapraszamy do zapoznania się z historią naszego patrona przedstawioną w formie prezentacji.

 

http://youtu.be/bDhLRTrUUCA

 

 

 

          

 

 

 

 

 

                                                                                                              

 

 

Godło, barwa i hymn to symbole narodowe. Są wyrazem jedności i towarzyszą narodowi w ważnych chwilach jego istnienia. Najstarszym polskim symbolem jest godło Orzeł Biały na czerwonym polu. Już w starożytności orzeł symbolizował geniusz, wielkość i majestat. Używali go Babilończycy, Persowie, Hindusi i Grecy. W starożytnym Rzymie stał się symbolem władzy cesarskiej. Patronował legionom rzymskim wyruszającym na podbój świata. O początkach polskiego Orła Białego godła i znaku książąt polskich, a później symbolu państwa, wiemy niewiele. Wszyscy znamy legendę o tym, jak praojciec Polaków - Lech, znalazł w puszczy orle gniazdo i tam założył swoją siedzibę Gniezno. Szkoda, że to tylko legenda. Ten pradawny symbol siły, męstwa i monarszego majestatu był z początku znakiem herbowym książęcej dynastii Piastów. Kiedy w 1295 r. Przemysław I książę wielkopolski, koronował się na króla - jego osobisty znak, Orzeł Biały, stał się godłem Królestwa Polskiego. Pieczęć majestatyczną Przemysława I zdobi wyobrażenie ukoronowanego Orła Białego i napis: "Zwrócił sam Najwyższy zwycięskie znaki Polakom". Panowanie ostatnich Piastów: Władysława Łokietka i jego syna Kazimierza Wielkiego ugruntowało byt państwowy Królestwa Polskiego   i utrwaliło symbolikę państwową. Biały Orzeł na czerwonym polu, ze złotą koroną na głowie i złotymi szponami oraz dziobem, na wieki stał się godłem Polski. Odtąd towarzyszył wojskom polskim na polach bitew, widniał na dokumentach państwowych i na monetach. Długoszowi zawdzięczamy opis chorągwi Królestwa Polskiego, chorągwi noszonej stale przed panującymi: "na czerwonym tle wyszyty był misternie Orzeł Biały z rozciągniętymi skrzydły, dziobem rozwartym i koroną na głowie, jako herb i godło całego Królestwa Polskiego". Ta właśnie chorągiew górowała nad szeregami rycerstwa polskiego w bitwie pod Grunwaldem. W ciągu wieków zmieniał się kształt i wygląd Orła Białego, ulegał stylizacji zgodnie z duchem epoki. Był to jednak zawsze Orzeł Biały ze złotym dziobem, szponami i złotą koroną. Z wyobrażeniem orła związane jest najstarsze odznaczenie Rzeczpospolitej - Order Orła Białego. Gdy w wyniku rozbiorów Polska utraciła swój byt państwowy, w świadomości Polaków utrwalił się wizerunek orła jako symbolu utraconej niepodległości. Jak najcenniejszą relikwię zabierali go ze sobą zesłańcy na daleką Syberię. Był też ornamentem biżuterii patriotycznej noszonej w czasie powstań narodowych. Odrodzone w 1918 r. państwo polskie przyjęło za swe godło orła w koronie. Korona nie symbolizowała jednak monarchii, ale znak niepodległego bytu narodu. W czasie I wojny światowej orzeł znów stał się znakiem polskości w okupowanym kraju i na frontach całego świata. W Polsce Ludowej godło państwa stanowił orzeł bez korony. Dla większości społeczeństwa oznaczało to utratę państwowej suwerenności. Dlatego też po załamaniu się systemu komunistycznego w Polsce, jedną z pierwszych decyzji sejmu było przywrócenie godłu korony.      Historii narodu polskiego od wieków towarzyszy wizerunek tego królewskiego ptaka. Był z nami w dniach świetności i upadku. Ze znakiem orla polscy żołnierze szli w bój i oddawali swe życie za wolność Ojczyzny. To on symbolizował w okresie zniewolenia "tę, co nie zginęła".

Kapituła Orła Białego

 

Zapraszamy do obejrzenia prezentacji.

 

http://youtu.be/mHahpqoPKho

 

 

 

 

Order Orła Białego

 

Order Orła Białego to najstarsze i najwyższe odznaczenie państwowe Rzeczypospolitej Polskiej,

nadawane za znamienite zasługi cywilne i wojskowe dla pożytku Rzeczypospolitej Polskiej, położone

zarówno w czasie pokoju jak i w czasie wojny. Nie dzieli się na klasy. Nadawany jest najwybitniejszym

Polakom oraz najwyższym rangą przedstawicielom państw obcych.

Order Orła Białego noszony jest na wstędze błękitnej przewieszonej przez lewe ramię do prawego boku.

Gwiazdę Orderu, niegdyś haftowaną, nosi się na lewej piersi.

 

Historia Orderu Orła Białego

• Lata 1705–1795

Order został ustanowiony 1 listopada 1705 przez króla Augusta II na zamku w Tykocinie, małym mieście na Podlasiu,

położonym nad rzeką Narew, gdzie bywali królowie, magnaci i książęta polscy. Otrzymywali go w czasie I

Rzeczypospolitej głównie magnaci, którzy wsparli króla w wolnej elekcji: Karol Stanisław Radziwiłł, Hieronim

Lubomirski, Michał Kazimierz Ogiński, Ignacy Krasicki, Stanisław Kostka Potocki, Stanisław Małachowski, ale także

ataman Iwan Mazepa. W czasach Augusta III stracił nieco renomę, gdyż minister Henryk Brühl masowo go

sprzedawał. Za panowania Stanisława Augusta Poniatowskiego Order Orła Białego nadano na rozkaz cesarzowej

Katarzyny II wielu Rosjanom, w tym wszystkim jej faworytom z Potiomkinem na czele. Order przestał być nadawany

po III rozbiorze Polski.

• Lata 1807–1917

Ponownie został ustanowiony w 1807 jako najwyższe odznaczenie Księstwa Warszawskiego i później

kongresowego Królestwa Polskiego. Po upadku powstania listopadowego w 1831 wraz z Orderem Świętego

Stanisława i Orderem Virtuti Militari został zniesiony jako order Królestwa Polskiego. Ukazem cara został

ustanowiony Cesarski i Królewski Order Orła Białego Order ten był nadawany przez carów w latach

1831-1917 (do upadku caratu). Ustanowienie oznaczenia Imperium Rosyjskiego przejmującego elementy

orderu Królestwa Polskiego było jedną z represji po powstaniu listopadowym, gdy wbrew traktatowi

wiedeńskiemu car uznał Królestwo Polskie za terytorium podbite, a nie odrębne państwo związane jedynie

unią personalną z Rosją. Z tego względu nie jest w tej formie i w tym okresie traktowany jako kontynuacja

polskiego orderu rycerskiego.

• Lata 1921–1939

Został odnowiony przez Sejm Rzeczypospolitej ustawą z dnia 4 lutego 1921 jako najwyższe odznaczenie

państwowe. Otrzymał wówczas także nowy wygląd. W okresie międzywojennym nadany został 24

obywatelom polskim i 87 cudzoziemcom (w tym 33 monarchom i prezydentom, 10 premierom, 12 członkom

rodzin panujących, 15 ministrom).

• Lata 1939–1990

Po II wojnie światowej order nadawany był rzadko i tylko przez rząd RP na uchodźstwie (otrzymali go np.

Tadeusz Tomaszewski, Eustachy Sapieha, Michał Tokarzewski-Karaszewicz i kard. Carlo Chiarlo), choć

oficjalnie w PRL nigdy tego odznaczenia nie zniesiono. Dekret PKWN z 22 grudnia 1944 o orderach,

odznaczeniach oraz medalach wymieniał Order Orła Białego jako jedno z odznaczeń państwowych,

nadawanych przez Prezydium KRN, lecz nie był on nadawany, a w 1949 jako najwyższe odznaczenie zastąpił

go Order Budowniczych Polski Ludowej. Ustawa z 17 lutego 1960 o orderach i odznaczeniach już nie

wymieniała Orderu Orła Białego.

• Od 1992 roku

23 grudnia 1992 został restytuowany ustawą z dnia 16 października 1992 r. o orderach i odznaczeniach

(Dz. U. Nr 90, poz. 490 ze zmianami). Order obecnie nadawany jest przez Prezydenta RP. Pierwszymi

osobami, które otrzymały go po 1989, z rąk prezydenta Lecha Wałęsy, byli Jan Paweł II i król Szwecji

Karol XVI Gustaw (w 1993, ale papież odebrał swój order dopiero 22 maja 1995 w czasie pielgrzymki do

kraju).

Kapituła Orderu Orła Białego

Do kompetencji Kapituły należy w szczególności opiniowanie wniosków o nadanie lub pozbawienie Orderu oraz występowanie z inicjatywą nadania Orderu lub jego pozbawienia. Kapituła stoi na straży honoru Orderu, jej członkowie powoływani są przez prezydenta RP na pięć lat spośród osób, które zostały odznaczone tym Orderem. Kapitułę tworzą: Wielki Mistrz Orderu i pięciu członków Kapituły. Zgodnie z ustawą o orderach i odznaczeniach prezydent RP, z tytułu wyboru na ten urząd, staje się Kawalerem Orderu Orła Białego, Wielkim Mistrzem Orderu i przewodniczy Kapitule. Kapituła wybiera ze swego grona Kanclerza Orderu i Sekretarza Kapituły.

Łańcuch  Orderu Orła Białego pochodzący z czasów panowania króla Stanisława Augusta Poniatowskiego oraz miecz orderowy jako klejnoty Rzeczypospolitej przechowuje się w kaplicy Zamku Królewskiego w Warszawie.

 

Obecny skład kapituły

Obecnie w skład kapituły wchodzą:

•  Bronisław Komorowski - Prezydent RP

• Władysław Bartoszewski - Kanclerz Orderu

• Aleksander Hall - Sekretarz Kapituły

• Krzysztof Penderecki

•  Henryk Samsonowicz.